Vorig jaar besliste mevrouw Wildero om in het onderwijs te stappen. Vol enthousiasme kwam ze toe in het team van het atheneum. Tijd om eens te polsen hoe het is.
Waarom heb je besloten om de overstap te maken naar het onderwijs?
Ik heb er altijd van gedroomd om mijn kennis en ervaring te delen met mensen die dezelfde passie voor de zorgsector hebben als ik. De zorgsector staat onder druk en de kwaliteit van zorg daalt zienderogen. Als leerkracht verzorging en stagebegeleider heb ik het gevoel dat ik hierin een verschil kan maken. Ik wil de leerlingen voorbereiden op het werkveld en hen warm maken om kwalitatieve zorg te verlenen.
Uit welke aspecten van de job haal je energie?
Ik haal enorm veel energie uit verschillende aspecten van mijn job. Enerzijds krijg ik energie van de leerlingen. Hen zien groeien, zowel persoonlijk, sociaal als technisch, maakt me zo fier. Wanneer ik op stagebezoek ga en de stagegever aangeeft dat een leerling klaar is voor het werkveld, ben ik enorm trots. Sommige van mijn leerlingen krijgen een contract of een vakantiejob aangeboden tijdens hun stage. Dat geeft voldoening aan de leerlingen, maar ook aan mij.
Daarnaast hou ik er ook van om in gesprek te gaan met de leerlingen. Op die manier wil ik me verdiepen in hun leefwereld. Door te weten wat er in het leven van de leerlingen speelt, kan ik ook regelmatig een luisterend oor aanbieden. Wanneer ik steun kan bieden in moeilijke periodes, merk ik dat mijn job er écht toe doet.
Anderzijds zorgen mijn collega’s en het volledige schoolteam ook voor een energieboost. Als team werken we actief samen, delen we inzichten, steunen we elkaar en maken we enorm veel plezier. Mede dankzij mijn collega’s voelt mijn job niet aan als “werken”.
Wat heeft je verbaasd over het onderwijs?
Ik ben verbaasd over hoe veelzijdig en gevarieerd een job als leerkracht is. Als leerkracht geef je niet enkel informatie door aan leerlingen. Je bent veel meer dan leerkracht alleen. Je bent ook coach, begeleider, administratieve duizendpoot, voorbeeldfiguur en iemand die advies geeft. Dat maakt de job voor mij persoonlijk nog leuker en mooier.
Daarnaast doe je dit ook niet alleen. Als leerkracht zit je niet alleen op jouw eilandje. Je werkt echt actief samen met collega’s. De manier waarop je in het onderwijs kan samenwerken, heeft me echt verbaasd.
Welke tip zou je meegeven aan jezelf indien je een jaar terug in de tijd kan gaan?
“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Een prachtige quote van Pipi Langkous die in de lerarenkamer omhoog hangt. Ik denk dat ik die zin mijn hele leven lang zal meedragen. Op Campus Kompas is er ruimte om te groeien. Fouten maken én eruit leren mag en niet alles hoeft van in het begin perfect te zijn. Dankzij die mentaliteit kan ik enorm groeien als persoon en als leerkracht.
Hoe heb je jouw eerste jaar ervaren op Campus Kompas?
In één woord: thuis. In een relatief korte periode van één jaar, voelt Campus Kompas voor mij als thuiskomen. Vanaf dag 1 voelde ik me welkom. Ik werd met open armen ontvangen en kreeg op voorhand de kans om de collega’s en de leerlingen te ontmoeten. Ik voelde me direct ‘part of the team’. Ik heb het afgelopen jaar fantastische mensen leren kennen die me één voor één nauw aan het hart liggen.
Hoe zie je jezelf nog groeien de komende jaren?
Ik ben ervan overtuigd dat ik komende jaren nog veel kan groeien. Op onze school zijn we volop bezig met onderwijs op maat aan te bieden. Dat wil zeggen dat leerlingen grip krijgen op hun eigen leerproces en eigen keuzes leren maken. Ik geloof zeer sterk in die manier van lesgeven. Zowel het schoolteam, de leerlingen als ikzelf zijn in volle groei. En geef toe: er is toch niets mooier dan samen groeien? Ik kijk er dan ook ontzettend hard naar uit om die manier van lesgeven komende jaren verder te ontwikkelen.
Wat is je favoriete ervaring op Campus Kompas tot nu toe?
Momenteel heb ik twee favoriete ervaringen. Enerzijds de eerste teambuilding die ik met de werkgroep georganiseerd heb en anderzijds de proclamatie.
Ik maak zelf deel uit van de werkgroep personeelsparticipatie en welbevinden (we noemen onszelf ook wel ’t feestcomité 
). Samen met dit fantastische team organiseren we regelmatig teambuildings. Denk maar aan De Mol, een eindejaarsfeest met Secret Santa, de Rode Duivels op groot scherm,… Mijn eerste teambuilding was tijdens een pedagogische studiedag. We lieten een foodtruck komen en bakten met de leden van de werkgroep à volonté pizza’s voor het hele team. Het was voor mij echt een knaller van formaat. De sfeer zat goed en dankzij dat moment kon ik iedereen goed leren kennen. Ik voelde me direct welkom. Zo’n fijn en warm gevoel.
De proclamatie behoort ook tot één van mijn favoriete momenten. De leerlingen en hun familie zien stralen doet zo’n deugd. Als leerkracht help je de leerlingen om zichzelf te ontwikkelen tot de personen die ze op dat moment zijn. Op het moment van de proclamatie laat je parels van leerlingen los die klaar zijn om aan een nieuw hoofdstuk in hun leven te beginnen. De fierheid die ik toen ervaren heb, is onbeschrijfelijk.